ευάρπακτος

εὐάρπακτος, -ον (Μ)

1. αυτός που επιθυμεί αρπαγές, που ρέπει σε λεηλασίες

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐάρπακτον

η αρπακτικότητα, η τάση προς λεηλασίες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + αρπάζω].